image description

2017 Alle rechten voorbehouden door © Harry van Hest

Blogartikel

18 co - EXCLUSIVITEIT (ALS SPREKER) EEN GOED IDEE ?

Om eerlijk te zijn, ik denk het niet!

Zelf ben ik ondertussen meer dan 15 jaar actief als spreker en nooit heb ik mij ergens exclusief geëngageerd! Ik kan alleen maar hopen dat dit een verstandige beslissing was/is. 

Wat ik wel ooit afgesproken heb dat is een licentie afspraak. Mijn meest bekende lezing is nl de 'Klanten Wegjaag Club' (foto + link onderaan) en daarvoor heb ik met mijn vriend-mentor maar vooral de ontwikkelaar van het KWC concept Guido Thys (foto’s) afgesproken, dat ik per KWC voordracht die ik geef, 20% aan hem betaal. (20% = de gangbare commissie in de evenementen en sprekerswereld).

Maar verder heb ik geen enkele afspraak die mij blokkeert om mijn eigen gang te gaan!

Of toch! Met één sprekersbureau in Nederland, heb ik de afspraak dat ik nooit rechtstreeks voor en bepaalde bank, waar ik voor het eerst via hen mijn ‘motivational’ een paar keer mocht brengen, zal werken. Die bank is al jaren een vaste opdrachtgever voor hen en zoiets respecteer je dan uiteraard. (je kan beter doorheen de jaren 10 opdrachten van één agentschap blijven krijgen, dan dat je door één keer stiekem rechtstreeks een opdracht te doen voor een eindklant, een commissietje van een paar 100 € uitspaart)

De redenen waarom ik niet in exclusiviteit geloof zijn de volgende

1) Ik ben niet belangrijk genoeg!

Als ik een president van Amerika of Europa ben (geweest), of ik ben de stichter van een multinationaal zoals Microsoft of Virgin, dan kan ik mij 'permitteren' van exclusiviteit af te spreken. Sprekers van die allure hebben nl geen tijd om zich met aarzelende opdrachtgevers en alle (administratieve) rompslomp die bij het sprekersvak komt kijken, bezig te houden. Die spreken een gigantische gage af en geven dan hun agentschap in kwestie 'de eer' om hen te mogen opnemen in hun aanbod.

Ik ben zo ver nog niet! En ik vraag me af welke sprekers in België durven beweren dat ze wel die eer verdienen. (foto)

2) Er zijn 52 weken in een jaar.

In de maanden juli en augustus zijn er (bijna) geen conferenties, events, en meetings waar sprekers hun ding kunnen doen.

Dus blijven er zo'n 42 weken over.

Als er nu een agentschap zou zijn dat mij 40 opdrachten per jaar garandeert, dan teken ik (voor België) onmiddellijk een exclusiviteitscontract met hen. Maar ik ben er vrij gerust in dat ik geen enkel agentschap zal vinden dat mij die garantie geeft.

3) 'Wij zullen je extra promoten'.

Misschien is dat wat men beloofd, maar dat kan uiteraard niet! Want als ze bv 100 sprekers exclusief hebben, dan hebben ze dat ook met al die 100 andere sprekers zo afgesproken. Dit betekent dat ze ofwel die 100 sprekers allemaal tezamen 'promoten' en dan verdrink je in de massa, of ze beloven je dat je af en toe 'spreker van de week' wordt en dan moet je - als er 100 sprekers in hun 'stal' zitten - twee jaar wachten voor je één week wereldberoemd wordt. (En dan maar hopen dat die week niet in de grote vakantie valt).

4) Nooit garantie

Een agentschap dat exclusiviteit eist kan aan hun sprekers nooit de garantie geven voor een bepaald aantal opdrachten per jaar, zeker niet in België.

Vergelijken wij hierbij België even met Nederland. Als wij kijken naar Vlaanderen dan zijn wij met zo n 6,5 miljoen Nederlandstalige Belgen. Wetend dat wij dan al erg zuidelijk zitten (zie blog 16 ) is België niet het Walhalla voor sprekers (ik heb het hier niet over 'trainers' !). Nederland daarentegen, heeft 17,2 miljoen Nederlandstaligen en de sprekerscultuur is daar veel meer geprofessionaliseerd en dus ook gewaardeerd.

Nu weet ik uit goed ingelichte bron, dat een van de oudste en meest gereputeerde sprekersbureaus in Nederland vorig jaar 1500 sprekers heeft uitgestuurd.

Dat is in één jaar, gemiddeld 30 spreek-opdrachten per week. Daarbij hebben wij het dan over een heleboel vermaarde politici, populaire (en spraakvaardige) topsporters, televisiecoryfeeën etc vooral uit Nederland, maar ook van ver daarbuiten.

Als dat topagentschap 30 opdrachten per week kan genereren dankzij hun jarenlange ervaring en reputatie in een land waar 3 keer zoveel inwoners Nederlands of Engels kundig zijn, waar staan ze dan de sprekersbureau's in België wat zeg ik, in Vlaanderen?  Zijn dat dan 10 opdrachten per week? Ik denk dat ik dan erg gul ben en welke sprekers durven zich zo belangrijk te vinden dat ze denken minstens om de twee weken bij die 10 horen?

5) Wildgroei ?

Er zijn ondertussen, dankzij de wildgroei van de laatste jaren, in België dan ook nog eens een 3-tal sprekers-bureaus van enig niveau actief. Wat betekent dat het bescheiden Belgische sprekers-potentieel, zeker als het exclusief zou gaan, nog eens versnipperd wordt. En denk nu niet dat als een opdrachtgever aan agentschap A, vraagt naar spreker XYZ en die zit toevallig exclusief bij agentschap B, dat agentschap A dan zal zeggen, boek die spreken maar daar.
In dat geval zegt agentschap A gewoon, dat de gevraagde spreker 'niet beschikbaar' is op de datum in kwestie en stelt agentschap A een spreker uit zijn eigen 'stal' voor. Weer een opdracht gemist voor de exclusieve spreker XYZ.

Nederlandse agentschappen lossen dat onder elkaar weer veel sympathieker op. Die splitten dan de commissie. Van de traditionele 20% gaat er dan 10% naar het 'aanbrengende' agentschap A en 10% naar het agentschap B waar de spreker exclusief zit. Maar daar heeft men in België blijkbaar (nog) geen oren naar.

Trouwens, ik vraag mij af hoeveel van de exclusieve sprekers, ook effectief 'getekend' hebben voor die exclusiviteit?

Een mondelinge afspraak met in het achterhoofd 'dan krijg ik weer een extra venster op de markt', is nog iets anders dan effectief een getekende overeenkomst.

Want als er niets getekend is en als zgz exclusieve spreker krijg je plots, via bijvoorbeeld het circuit van de culturele centra, 30 of 40 opdrachten rechtstreeks (of via een ander agentschap) voorgesteld, dan wil ik nog wel even zien of die spreker dat dan toch via 'zijn' exclusiviteits-agentschap gaat doen.

Neen voor mij hoeft die exclusiviteit niet.

In het bescheiden landje dat wij zijn, en met het niveau van bekendheid dat ik nu heb, zou het niet slim zijn van als spreker exclusief te gaan.

Ik mag al geregeld spreken in België en Nederland, kan rondkomen met wat ik graag doe en ik wordt af en toe (zelfs) gevraagd in het 'verdere' buitenland, waarom zou ik dan exclusief gaan in dit koude kikkerlandje?

Zorgen voor eigen visibiliteit, netwerken, promotionele initiatieven nemen, bv sprekers helpen via onze vzw 'Professional Speakers Association' (PSA)  die ik samen met mijn vrouwtje heb opgericht), dat zijn de elementen waar ik het mee doe en met de vaste bedoeling van dit nog lang te blijven doen!

Toch nog even een 'pro-exclusiviteit' bedenking. Als een agentschap in bv Engeland waar ik nog nooit sprak, of in Frankrijk waar ik nog maar enkele keren op een podium stond, mij zouden vragen om exclusief bij hen te komen, dan zou ik dat zeker overwegen. Dat zijn landen waar ik momenteel toch nog helemaal geen markt heb, daar wil ik mij allicht wel exclusief engageren maar dan wel met een beperking in de tijd. Bijvoorbeeld drie jaar en dan even kijken wat de samenwerking betekende in die periode en dan weer nieuwe afspraken maken al dan niet exclusief.

Ik hou jullie op de hoogte als het zo ver is! ;-) 

https://www.gastspreker-harry.be/nl/gastspreker/topic-3482/Klanten+Wegjaag+Club/ 

254 likes

Wenst u meer informatie?

Wenst u meer informatie omtrent de mogelijkheden voor uw evenement, of zoekt u een coach die uw communicatieve vaardigheden kan aanscherpen?
Dan kan u altijd vrijblijvend contact opnemen via volgende link: