Blogartikel

EventOnline Legendary Miceparty '19

Het pop-Up theater van Studio 100 is in 2019 het unieke decor voor de exclusieve MICE-party met eenieder die wat betekent in de Belgische evenementenwereld.

Organisators zijn de 'MICE brothers' Erik Wood en Olivier Wauters die zich kosten noch moeite hebben gespaard om het iedereen naar de zin te maken.

Het verloop van deze party inclusief een spectaculaire zaal show, is een verslag op zich waard maar ik focus mij in deze column enkel op het begin van de zaal-show.
Lees even mee hoe dat toen allemaal in zijn werk ging.

Ik sta achter de schermen met 2 hostessen

Hierbij her-ontmoette ik daarnet achter de coulissen (‘duistere’ foto) Anne De Baetzelier die de presentatie doet, hierbij geassisteerd door Cynthia Reekmans. 

De beide dames stelden daarnet Hans Bourlon de ‘huisbaas’ van de venue al voor, en uiteraard ook de EventOnline-gastheren Erik en Olivier. Maar voordat ze ook nog de volledige MICEllorca-fietsploeg gaan voorstellen, is er te midden van al dat prominente geweld ook nog een kort moment waarop ik samen met Pauline & Rachel twee gemotiveerde hostessen, door Anne van achter de coulissen zal worden genodigd om een korte acte de présence te doen. Deze eer is voor ons weggelegd omdat wij met z’n drieën later op de avond voor de stichting ‘Kom op tegen kanker’ aan directe ‘fund raising’ gaan doen. De idee hierachter is dat ons team(pje)door die ostentatieve presentatie een stuk visibiliteit en awareness zal krijgen, die de verkoop kan bevorderen.  

Back to the future

Het is zover. Wij krijgen de cue en stappen op Anne af. (foto) Er volgt een amicale begroeting en wij leggen aan het publiek uit dat iedereen, mede dank zij de betaalterminals die de assistentes enthousiast de hoogte insteken, straks op alle mogelijke manieren mogen en kunnen bijdragen voor het goede doel. Wat weinigen weten dat is dat dit korte moment op het podium zowel Anne als mij enkele decennia terug in de tijd katapulteert.

In de tijd dat wat nu de Caré in Breendonk heet nog 'De Castel' genoemd werd, presenteerde ik daar nl ooit een van mijn eerste miss-verkiezingen. Een miss-verkiezing die zo wat de start van mijn toekomst betekende. De juffrouw die ik die avond mocht bekend maken als ‘Miss Vlaanderen’ (foto’s) was nl Anne De Baetzelier. Trouwens ook voor haar betekende deze overwinning het begin van haar presentatiecarrière. Dat de keuze van de jury die avond een goede keuze was, mag blijken uit het verdere parcours dat Anne aflegde. 

Uiteraard heb ik Anne later nog herhaaldelijk terug gezien. Meer nog, vanuit ons HARPO-agentschap voor presentatoren heb ik haar ettelijke keren mogen plaatsen bij opdrachtgevers die een perfect meertalige presentatrice zochten. Maar vanavond, hier in Studio 100 staan wij voor het eerst weer samen op het podium voor een publiek en dat voelt prima. 

Cécile Muller : ‘Ce sera ma Miss Belgique cette année’

Ann was misschien de eerste maar zeker niet de laatste miss die ik mocht bekendmaken. Niet veel later was Miss Antwerpen aan de beurt. Tijdens de preselectie voor deze verkiezing, was een zekere Lynn een van de kandidaten. Toen deze secretaresse bij de Bank of America zich tijdens de preselectie realiseerde dat het de bedoeling was dat ze ook tijdens de finaleshow voor een groot publiek in badpak zou paraderen (foto), zag ze dat eerst helemaal niet zitten. Nu niet dat ik toen al de specialist was in de miss-business, maar ik heb haar toen wel overtuigd om toch mee te doen, omdat ik aanvoelde dat zij met kop en schouders boven de andere kandidaten uitstak. Gelukkig voor haar heeft ze daarop dan toch doorgebeten en meegedaan met die finale. Want in de jury van die regionale verkiezing zat wel ‘grande dame’ Cecile Müller, dé organisatrice van Miss België (foto). Toen ik dan ook mocht bekend maken dat de Miss Antwerpen van dat jaar Lynn Wesenbeek werd, was het diezelfde Mevrouw Cecile die onmiddellijk zei ‘Ce sera ma Miss Belgique de cette année’. (foto’s) And the rest is history! 

Miss-Dienaar

Vanaf dan kwam het allemaal wat op mij af. Er was eerst nog de verkiezing van het ‘Kust-Kwik meisje’ in Oostende. Hier mocht ik een reeks voorselecties presenteren terwijl Walter Capiau de finale voor zijn rekening nam. Dit event was goed voor een aantal shows maar vooral ook voor enkele pagina’s in de sponsorende media (foto's) en van de weersomstuit ook gelijk voor mijn echte doorbraak als ‘Miss-dienaar’, een bijnaam die mij werd gegeven door een of andere enthousiaste journalist en werd doorgegeven onder de missen.

Want dat is het extra voordeel van Miss-verkiezingen, als het slimme organisators zijn voorzien die naast de ‘artistieke’ jury ook een ‘pers-jury’. Zo een jury zit merkwaardig genoeg steeds vol met mannen. Die journalisten van zo wat alle niveaus van publicaties sloven zich daarna doorgaans uit om zeer positieve verslagen te maken, in de hoop de volgende keer weer uitgenodigd te worden voor een volgende miss-verkiezing. Mooi meegenomen voor al de betrokken partijen, dus ook voor de presentatoren. 

Vanaf dan ging het snel en waren er ook de Miss Diamant en de nieuwe Miss Vlaanderen verkiezingen, Miss Holiday, Miss Univ Leuven, Miss Kempen, Miss Promotie, Miss Vakantie, Miss Haven, Miss Scheepvaart-Gent, preselecties Miss België, Miss Sports Belgium etc ook nog gevolgd door verkiezingen in zo wat alle discotheken met enige allure, waarbij ik mij Miss-Cartiers, Miss-Dibango (foto’s) Miss-LA, Miss-Cartiers, Mis Castel, Miss Paris-Dakar en Miss High Street nog herinner bij naam. Vooral die discotheek verkiezingen waren een marathon. Want uiteraard was het de bedoeling dat door die verkiezingen de aanwezigen langer bleven feesten. Dus dat was telkens nachtwerk zowel voor de dames als voor de presentator.

Maar ook de vele andere verkiezingen al dan niet met diverse selectie-events, zorgden wel voor geregeld brood op de plank (en voor mooie herinneringen )

De gevolgen voor mijn huidige carrière

Wat betekenden de verkiezingen van toen voor mijn carrière van nu?

Wel, heel wat! De derde pijler van mijn activiteiten naast gastspreker en moderator, groeide hier namelijk uit voort.

Iedereen die ooit betrokken was bij een missverkiezing, zelfs als gewone toeschouwer, weet dat zo’n verkiezing telkens verschillende rondes omvat.
Doorgaans eerst een persoonlijke voorstelling in stadskledij, dan een defilé in badpak en uiteraard ook een ronde in avondkledij.
Nu vooral die voorstellings-ronde en afhankelijk van de verkiezing ook de derde ronde waarin de jury wel eens moeilijke vragen durfde te stellen om de alertheid van de meisjes in te schatten, boezemden de kandidaten bijna steeds enorme angst in. Dus werd mij gevraagd om die kandidaten vooraf te coachen voor wat betreft het spreken voor publiek. Dit begon bij de preselecties voor Miss België, er werd zeer intens voortgezet bij oa de Miss sport Belgium. De coachings die we daarbij gaven gingen niet alleen over het spreken op zich, maar ook over stressbeheersing, timing, lichaamstaal en vooral over het zichzelf blijven. De halve dagen training met zo’n hele groep missen waren niet alleen voor hen enorm waardevol, maar leerden ook mij heel wat. Al de presentatie skills die ik zelf puur door ervaring, met vallen en opstaan mocht opbouwen diende ik vanaf dan te definiëren en in een vorm te gieten. Eerst voor vooral die wedstrijd kandidaten terwijl later ook bedrijfsleiders en hun medewerkers vroegen om hen te helpen om die eeuwige angst om voor een publiek te spreken te overwinnen.

https://www.gastspreker-harry.be/nl/gastspreker/topic-3514/Coaching+Public+Speaking+-+%27Vanzelf+sprekend%27/ 

Laat ons ophouden

En als afsluiter ook nog even een lans breken voor al die meisjes die de moed hebben om aan zo’n verkiezingen mee te doen. En ja ik heb ze allemaal gehoord de vergelijkingen met vleeskeuringen en de oh zo geestige opmerkingen in de stijl van Miss-Lukking, Miss-Punt, Miss-Baksel, etc.

Maar ik weet van erg nabij dat voor heel veel meisjes dit soort verkiezingen een geweldige stap vooruit zijn geweest voor hun ontwikkeling als adolescent en als vrouw. Eerst en vooral zijn er de mooie voorbeelden zoals die van Anne en Lynn en de vele anderen die hun hele beroeps-BV-carrière te danken hebben aan een missverkiezing. Maar elk meisje dat ooit een lint mocht dragen of misschien zelfs gekozen werd tot de top drie van een verkiezing, deed dat enkel na behoorlijke worstelingen. Gevechten niet alleen tegen de traditionele vooroordelen, maar ook met zichzelf en hun zelfbeeld, misschien ook met hun ouders, hun partner(s), de (toch wel enigszins jaloerse) vriendinnen etc. Die gevechten, samen met het feit dat ze het toch aandurfden zich te engageren en in de preselecties al werden gekozen om deel uit te maken van de groep meisjes die in de finale mochten meedingen naar het kroontje, betekenden gegarandeerd een scharnierpunt in hun leven!

Laat ons dus ophouden met meesmuilend te doen over missverkiezingen of laat ons eerst bewijzen dat we zelf zo’n uitdaging aankunnen of zelfs maar aandurven. Want ‘for the record’ er bestaan ook ‘mister-verkiezingen’!

En toen was daar Miss Limburg

Ondanks het feit dat ik een groot gedeelte van mijn professionele carriëre omringt werd door bloedmooie vrouwen via al de modeshows en missverkiezingen die ik presenteerde, had ik nooit gedacht dat ik als partner zo’n dame zou kiezen. Ik zag mijzelf eerder naast een jeugdbeweging type, klaar om er samen met de rugzak op uit te trekken. Merkwaardig dus hoe dat een dubbeltje rollen kan, want toen zat Miss Limburg (foto) in de jury van Miss Kempen, maar dat is een ander verhaal!

Foto’s Dibango - Joost Robberechts
Foto's (oa Miss Antwerpen) - Eric Buyssens 
Foto's Kust Kwik Meisje - Fotopersagentschap der Vlaanderen Paul Dwulf