Blogartikel

                                  Pater Luc en ‘Zijn’ Brouwerij in Viersel

Als ik ooit een ere-galerij zou beginnen van al de mensen die een scharnierpunt in mijn leven betekenden, dan zal Luc Versteylen daar zeker een plaats in krijgen.
In het Xaverius College had ik hem als leraar (alleen al naar zijn klas mogen met al die bijzondere creatieve extra’s was een feest). Bij de scouts was hij de meest inspirerende aalmoezenier die men in zijn jeugd kan dromen en als hij predikte werd een mis plots een happening!
Maar het dankbaarst ben ik hem voor zijn gastvrijheid in ‘zijn’ Brouwerij in Viersel. En die gastvrijheid was er juist op het moment dat wij ze nodig hadden.

Ontvoering 

Als een heuse koene ridder heb ik namelijk ooit mijn eerste grote liefde ‘ontvoerd’ voor een reis van ongeveer een week naar Londen.
Dit om de 5-jarige verjaardag te vieren van onze historische ‘hitch-hike’-reis met de scouts door Engeland.
Goedkeuring van haar ouders konden wij voor deze trip niet verwachten, dus dan maar zonder! (We hadden wel op diverse manieren laten weten dat wij het veilig zouden houden en zeker behouden zouden terugkomen!)

'Leven in de Brouwerij' 

Om nu die reis naar Albion niet te belasten met het besef van ‘direct daarna moeten wij terug naar huis’ hadden wij aansluitend op die reis gastvrijheid gevraagd in De Brouwerij van Luc en dat werd een openbaring!
Niet dat wij sindsdien nog steeds afwassen met azijn volgens de ecologische filosofie van zijn huis. Maar bv het onbaatzuchtige gebaar dat iedereen bij de start van het verblijf, zijn/haar beschikbare geld in een urne dropte waarmee dan de levensmiddelen voor de gemeenschap werden gekocht, is wel blijven nazinderen.

En het klopt, er werden op vraag van velen best wel filosofische en levensbeschouwelijke gesprekken gevoerd in die gemeenschap. Dat was ook de bedoeling. Dat het daarbij ook over seks ging is logisch gezien de gemiddelde leeftijd tussen de 15 en 25 jaar lag.

Dat op een bepaald moment de Humo’s van deze wereld daar met het oog op hun oplages pittige verhalen achter wilden gaan zoeken en hier of daar zelfs een teleurgestelde vrijer vonden die ooit een blauwtje liep en die daar een zondebok voor zocht, tot daar aan toe.
Maar de soort verhalen die ik kan vertellen na ruim een week leven en delen met anderen in 'De Brouwerij', gaan niet verder dan het vrolijke tafereeltje dat wij speelden in ‘De Kroon’ de iconische taverne recht over ‘De Brouwerij’. (zie foto’s)

Scenario: Luc arriveert met de fiets, zit even eenzaam aan 'den toog', er komt een meisje bij hem zitten en iets later verlaten ze samen de taverne met een baby en een kleuter (en ze brengen die kinderen braaf naar de bevriende ouders). 
Jammer, spectaculairder wordt het niet. 

Hoe dan ook ik zal je missen Luc en je de ‘duwvaartkanaal-jas’ terug bezorgen, die je als een echte Sint Maarten meegaf voor onze spannende tocht naar mijn (bijna)-schoonouders van toen, dat zit er ook niet meer in.

Pater Luc, nog nen dikke merci voor alles, het ga je goed hierboven!

PS: De thuiskomst na Engeland & Viersel verliep rimpelloos. Geen vertogen woord volgde na de ‘Hoi papa & mama ik ben weer thuis!’ bij het binnenkomen.
Toen werd het tijd om alleen te gaan wonen!