Blogartikel

IK WEET HET NIET !

Om de haverklap wordt het me gezegd, uiteraard door goedbedoelende mensen ‘Harry waarom schrijf jij geen boek?’.

Dan zeg ik telkens: ‘Er is geen enkel onderwerp over hetwelk ik zou kunnen schrijven, waar veel slimmere mensen nog niet alles over geschreven hebben!’.

Dan, heel attent, gaan zij die mij wat beter kennen, me nog helpen om een onderwerp te vinden en steevast komen ze dan uit bij ‘communicatie’.

Als ik dan zeg dat er niet kilo’s maar al tonnen boeken geschreven zijn over communicatie, is hun argument: ‘Ja maar niet hoe jij bent begonnen met communiceren’. 

En dan gaat de conversatie gewoonlijk zo verder (Z = 'zij'   H = Harry):

H : ‘Wie is daar nu in geïnteresseerd?’

Z : ‘Ik denk een heleboel mensen! Als het waar is wat jij steeds beweerd, nl dat je een verlegen studentje was, hoe ben je dan nu uitgegroeid tot een van de meest gevraagde sprekers in België terwijl je ook meer en meer in het buitenland gaat spreken.’

H: ‘Ja het klopt, ik was een verlegen studentje. Dat ik wat stouter ben geworden in het communiceren had allicht te maken met het feit dat ik mij al in mijn kinderjaren steeds had voorgenomen dat ik geen ‘nine to five job’ wilde en omdat ik door omstandigheden op mijn 18 jaar heb moeten stoppen met studeren. Met enkel een diploma middelbaar onderwijs op zak, was zowat het enige beroep waar je niet van ‘nine to five’ diende te werken ‘vertegenwoordiger’. Nu is een ‘verlegen’ vertegenwoordiger zowat een tegenspraak op zichzelf. Je wilt niet weten wat ik allemaal gedaan heb om die verlegenheid te overstijgen en vooral wat ik heb uitgeprobeerd en wat ik daarbij heb afgezien!’

Z : ‘Awel voila! Dat is hetgeen de mensen willen horen/lezen! Als je nu eens in een boek beschrijft hoe je als verlegen mannetje eerst al vertegenwoordiger bent geworden. Dan kan dat allicht een aantal mensen helpen om voor zichzelf een sprong te wagen die bij de start misschien niet evident lijkt.’

H : ‘Ja maar daar kan ik geen boek meer vullen, zo dramatisch was het begin van mijn carrière nu ook weer niet!’

Z : ‘Nee, maar je kan daarna wel weer verder gaan en vertellen hoe je als zeg maar ‘verlegen’ vertegenwoordigertje van 19-20 jaar in de showbizz bent terecht geraakt’

H : ‘Dat was om te kunnen afspreken met mijn eerste echte vriendinnetje!’

Z : ‘Ik wil het niet weten! Of tenminste, nu nog niet, maar dat zijn allemaal dingen die je ook kan delen met lezers. Misschien leren die dan tegelijk beter te communiceren en hoe ze indruk kunnen maken op hun vriendinnen!’

H : ‘Hum’

Z : ‘Trouwens tussen al de zelfs erg persoonlijke anekdotes die jij als geboren storyteller bijna dagelijks deelt met al wie het horen wil, zitten er misschien een heleboel verhalen die lezers niet alleen op het vlak van communicatie kunnen helpen, maar ook op andere vlakken. Want geef toe je hebt op zijn minst een ‘creatief’ parkoers afgelegd!

H : ‘Jij zou dus willen dat ik mijn hele leven in een boek ga stoppen?’

Z : ‘Als dat mensen kan helpen om beter te communiceren ‘ja’! Of om ze te laten leren van jouw avonturen ook ‘ja’ en misschien worden ze dan zelf ook betere ‘Storytellers’ dus zeker ‘ja’!

H : ‘Dan kunnen ze leren van de stommiteiten die ik gedaan heb !?! Dààr kan ik wél een hele serie boeken over schrijven J’

Z : ‘En dan kunnen zij dat soort stommiteiten vermijden!

H : ‘En er weer andere doen!’

Z : ‘Zelfs dat, mensen zouden er meer moeten toe komen om niet alleen te pronken met hun successen, maar ook van hun tegenslagen te durven delen met derden, daar worden alle partijen beter van!’

H : ‘Oké, maar zoiets delen in een persoonlijk gesprek, da’s toch nog wat anders dan het in een boek te publiceren, toch !?!’

Z : ‘Ja maar zo worden je boek, je blog of je cursiefjes wel een persoonlijk verhaal dat echt een verschil maakt met materiaal dat nog NIET terug te vinden is in die tonnen boeken die er over communicatie zijn geschreven!’

H : ‘Hum … Ik zal er eens over nadenken!’

Z : ‘Je kan al starten met je blog! Deel zo nu en dan de communicatietips die jou geholpen hebben of nog steeds helpen en lardeer dat met je persoonlijke stories!’

H : ‘Maar dan niet met allerlei moeilijke woorden zoals ‘larderen’ neem ik aan J, want laat dat dan een eerste communicatietip zijn ‘keep it simple’ oeps, ik bedoel ‘hou het simpel’, des te meer luisteraars/lezers kunnen dan genieten van een verhaal.’ (‘larderen’ = rijkelijk voorzien van)

Z : ‘Voilà, je bent al begonnen! Ik kijk al uit naar je volgende tip!’

H : ‘Ok, als er niets spannender gebeurt begin ik er volgende week mee. Dan zal ik vertellen waar het volgens mij allemaal echt begon en dat is zelfs vroeger dan dat ik afgestudeerd ben. Dat wordt dan ‘het verhaal van de 975 huwbare meisjes.’

Z : ‘Dat lijkt mij al spannend genoeg! Ik kijk er alvast naar uit’