Blogartikel

Rik Vervecken 

Morgen heb ik een afspraak met Rik.
Op 27 december, de dag voor ‘onnozele kinderen’, gaan we samen lunchen.
Dat is de laatste jaren een prettige traditie geworden. Niet dat het elke keer lukt in december, maar minstens één keer per jaar trachten we een keertje samen 'een fourchetje te steken' om bij te praten.
Dat het deze keer de dag voor zijn makkelijk te onthouden verjaardag is, is een prettige bijkomstigheid. Zijn verjaardagskaart, die ik ondertussen elk jaar stuur sinds ik ooit bij hem begon te werken, zal ik deze keer dus persoonlijk kunnen overhandigen.
Zelf verjaar ik op de Antwerpse moederdag 15 augustus en zo’n makkelijk te onthouden kalenderdag helpt echt wel als geheugensteuntje.
Maar vergis je niet, Rik Vervecken(foto) verjaart wel op 28 december maar is allerminst ‘onnozel’ in de oud-Vlaamse betekenis en dus ook niet ‘onschuldig’ in de huidige etymologische betekenis.
Maar hij is wel een heel bijzonder man en dat is allicht de reden van mijn vriendschap met hem.

Voor alle duidelijkheid hier gelijk even stellen en zij die ons allebei kennen zullen het bevestigen, wat betreft zijn ‘souplesse’ in de omgang met Johnny Walker en de dames zijn er geen twee grotere extremen dan Rik en ikzelf.
Maar toch is er sinds de eerste keer dat we samenwerkten iets dat ons tot kameraden maakt.

5 miljoen kijkers

Die eerste keer was toen ik nog bij de uitgeverij Roularta werkte.
Met zijn artiestenbureau VAK-Verveckens Artiesten Klub organiseerden we toen voor de Streekkrant een AVRO’s Wie-Kent-Kwis met Fred Oster (Foto).
Deze Nederlandse televisie show, waar elke zaterdagavond vijf miljoen mensen naar keken, was toen ook razend populair in België gezien het aanbod aan zenders hier toen nog erg beperkt was.
Alleen dat al, dat die ‘kleine Belg’ zijn idee kon hard maken om die grote Nederlandse vedet naar Vlaanderen te halen om daar in gigantische feesttenten, ergens midden in een boerenweide, Fred's televisieshow over te doen met jonge trouwers, was uniek. Of toch niet, want Rik had reeds eerder met de al even populaire Nederlandse Berend Boudewijn-show juist hetzelfde waargemaakt.

V.A.K. = Eerste 'Televisie-Productiehuis' van België

Later schreef Rik ook nog televisie-geschiedenis toen de BRT hem vroeg (of schrijf ik beter 'smeekte') om hen ideeën aan te reiken om de kijkdichtheid te bevorderen. De meetings met de hoge BRT-omes hierover, hadden plaats in zijn kantoor te Wilrijk en dus niet op de Reyerslaan. Dit laatste om niemand en vooral de pers niet vroegtijdig te alarmeren.
Rik kwam toen met het idee van de show: 'Het staat in de Sterren geschreven'. Deze show, die de handtekening kreeg van toenmalig programma directeur Bob Boon, werd een mega succes.
Het zal overigens niemand verbazen dat heel wat van de muzikale 'Sterren', in dat programma, uit de 'stal' van Rik kwamen, inclusief het vanaf dan permanente BRT-huisorkest 'The 5 pennies'. 
De Vlaamse pers had er een flinke kluif aan. 

De Antwerpse Kathedraal

Dat soort van creativiteit sprak mij dan ook erg aan. Het toeval zou mij daar nog wat bij helpen.
In de periode van onze eerste samenwerking met Fred Oster, reorganiseerde Roularta plots zijn regiokantoren, wat concreet voor gevolg had dat ‘mijn’ promotiedienst van de regio Antwerpen naar Roeselare zou verhuizen.
Ik mocht mee naar West-Vlaanderen, maar ik was toen nog volop bezig met mijn huisje onder de Antwerpse Kathedraal te restaureren en dat was wel niet de enige maar wel de belangrijkste reden dat ik een verhuis naar die uithoek van België helemaal niet zag zitten.
Toen Rik mij op dat moment dan  ook vroeg of ik bij hem wilde komen werken, was de beslissing snel genomen. En laat dat dan weer een toevalligheid in mijn showbiss- carrière zijn waar ik nu nog altijd geen seconde spijt van heb.

VAK’s Promo Video

Rik starte toen net met een videoproject.
In wachtzalen van dokters, tandartsen en alle mogelijke andere omgevingen waar mensen traditioneel versleten tijdschriften zitten te lezen, zou VAK’s Promo Video zorgen voor entertainment.
Videotapes met korte filmpjes zowel over artiesten, toerisme, humor,... zouden elkaar opvolgen en er voor zorgen dat wachtende mensen even afgeleid werden van de doorgaans sombere gedachten waar ze op die plekken mee speelden.
Mijn taak zou het worden om te zorgen voor adverteerders op dat ‘televisiekanaal’, terwijl ik uiteraard ook zou zorgen voor de telkens minimum 100.000 Bfr. aan prijzen voor elke AVRO Wie Kent Kwis en later ook voor al de interverenigingen-kwissen die wij met VAK organiseerden. (foto)

Natuurlijk kwamen er ook nog een hoop andere opdrachten bij die mij dichter en dichter bij de artiestenwereld brachten.
Hoewel het tegelijk ook meer en meer avondwerk en weekendwerk werd, was dit duidelijk een baan die mij helemaal lag.
Rik had ook heel snel begrepen dat ik verdere ambities had als presentator. Dat was al gebleken toen ik erop stond om tijdens mijn eerste ‘Streekkrant – AVRO’s Wie-Kent-Kwis in Alpheusdal, Fred Oster aan te kondigen en op het podium gastvrij de hand te schudden in naam van de uitgeverij (Foto).
Rik moedigde die presentatieambities dan ook aan en ik kreeg diverse presentatieopdrachten van hem die ik als deeltijds zelfstandige ook rechtstreeks aan de opdrachtgevers mocht factureren.
Het begon met kleine opdrachten zoals de kindermodeshows voor Ravot uit Olen (als Kempenzoon is Rik in die regio alom gekend).
Terwijl hij mij ook introduceerde in het Eurotel dat later Switel werd om daar de presentaties te doen van de diverse publieksevenementen.
Dit laatste zou ik jaren aan een stuk doen tot en met 1993, waarna ik als huis-gastheer plots vervangen werd door Miss Diamant Sandra Van den Broeck, wat ik in het begin uiteraard erg jammer vond.
Tot ik op oudejaarsavond van ’94 - mijn eerste oudejaarsavond dat ik sinds jaren voor de televisie zat - de beelden zag van het inferno waaraan ik dus door een gelukkig toeval ontsnapt was.

Preselecties van AVRO's Wie Kent Kwis(sen) 

Ook een aantal shows die Rik organiseerde met de toen razend populaire Walter Capiau,(foto) oa de live-plaatopname mét publiek van diens Capriolen mocht ik presenteren (zie ook BLOG 19co).
Helemaal feest werd het toen hij mij ook de preselecties van de AVRO’s Wie Kent Kwissen liet doen die hij tot dan toe steeds zelf presenteerde (foto’s). Dat werd helemaal een feest voor mij!
Toen Rik dan ook nog startte met de meidengroep VENUS, kwamen er weer diverse 'acte-de-prèsence' opdrachten bij waarbij ik of als road-manager van de dames of als presentator mocht fungeren.
Vooral toen VENUS kandidaat was voor de songfestival-selecties betekende dat geregelde bezoeken aan de VRT en aanverwante.
Ook een bezoek aan de 24u van Francorchamps met de 4 enthousiast taterende juffrouwen herinner ik mij dan ook nog alsof het gisteren was.

Natuurlijk konden de presentatie opdrachten die Rik me mondjesmaat toe schoof mijn honger naar nog meer ‘roem’ niet stillen. Dus zocht ik zelf ook verder naar diverse opdrachten, die ik toentertijd vooral in de sfeer van de modeshows vond.
Dit was allemaal prima voor Rik, zolang mijn opdrachten voor hem daar niet onder leden. Maar toen kwam ik in contact met Wies Andersen (foto artikel)

Wordt vervolgd - volgende blog via www.gastspreker-Harry.be => blog 30 + 31